Aktualności

Międzynarodowe Centrum Edukacji o Auschwitz i Holokauście udostępniło na stronie internetowej Muzeum scenariusz lekcji dla gimnazjów i szkół średnich W obliczu Zagłady. Ratujący, bierni świadkowie, sprawcy i ich pomocnicy.

Międzynarodowe Centrum Edukacji o Auschwitz i Holokauście w Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu organizuje 25 kwietnia br. sesję edukacyjną poświęconą obozowym orkiestrom w Auschwitz.

W księgarni internetowej Muzeum dostępna jest książka Igora Bartosika i Adama Willmy pt. Ja z krematorium Auschwitz. Jest to wywiad-rzeka ze zmarłym w 2008 r. Henrykiem Mandelbaumem, byłym więźniem Auschwitz i członkiem Sonderkommando — specjalnej grupy więźniów, zmuszanych przez niemieckich nazistów do spalania ciał zamordowanych.

4 kwietnia br. rozpoczęła się kolejna edycja studiów podyplomowych „Totalitaryzm — Nazizm — Holokaust ” organizowanych przez Instytut Historii Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie i Międzynarodowe Centrum Edukacji o Auschwitz i Holokauście.

Dyrektor Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau dr Piotr M.A. Cywiński i dyrektor Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie Sara Bloomfield podpisali w stolicy USA umowę wypożyczenia około tysiąca przedmiotów pochodzących ze zbiorów oświęcimskiego Muzeum. Zostaną one umieszczone na głównej wystawie Muzeum Holokaustu. Są to przede wszystkim przedmioty codziennego użytku należące do rodzin żydowskich deportowanych na zagładę do Auschwitz — największego z niemieckich nazistowskich obozów śmierci.

Oto odchodzą ostatni świadkowie tragedii Auschwitz. Nie ma już Henia Mandelbauma, chyba ostatnim żyjącym w Europie więźniem Sonderkommando jest Szlomo Venezia. Na świecie żyje ich jeszcze kilkunastu. Po nich nie będzie nikogo, kto widziałby Zagładę z jądra jej ciemności. Młodzi ludzie będą nadal dowiadywali się — jak i dziś, na lekcjach historii lub podczas zwiedzania — co działo się w rozbieralni komory gazowej, w jaki sposób spopielano ciała zamordowanych, gdzie do Wisły wyrzucano popioły. Jednego już nigdy nie zrobią, nie zapytają: „A co Pan czuł, gdy zmuszano Pana do uczestnictwa w tym piekle?”