Chełmek
Podobóz powstały w październiku 1942 r. w Chełmku (niem. Chelmek). Około 150 więźniów umieszczono w baraku parowozowni kolejki wąskotorowej. Byli to głównie Żydzi z transportów przybyłych wczesną jesienią z Francji, Belgii i Holandii. Na zlecenie Joachima Schulz‑Bundte komisarycznego zarządcy miejscowego zakładu firmy Bata mieli oni czyścić stawy, z których pobierano wodę na potrzeby fabryki. Głód, ciężka praca oraz brutalne traktowanie przez esesmanów sprawiły, iż w trakcie dwóch miesięcy w podobozie zginęło 47 więźniów, zaś 64 w stanie ciężkim odwieziono do obozowego szpitala. W grudniu ostatnich 34 więźniów przeniesiono do Auschwitz I, gdzie w książce szpitala odnotowano ich przyjęcie. W ciągu miesiąca zmarło ich co najmniej 28, co oznacza, że zginęli niemal wszyscy więźniowie tego podobozu.