Rozmiar czcionki:

MIEJSCE PAMIĘCI I MUZEUM AUSCHWITZ-BIRKENAU BYŁY NIEMIECKI NAZISTOWSKI
OBÓZ KONCENTRACYJNY I ZAGŁADY

Golleschau

Teren cementowni (1959)
Teren cementowni...
Wykonany po wojnie plan lokalizacji podobozu
Wykonany po wojnie...
Wykonany po wojnie plan baraku podobozu
Wykonany po wojnie...

Podobóz w Goleszowie (niem. Golleschau) k. Cieszyna, zlokalizowany na terenie kamieniołomu i fabryki cementu należącej do esesmańskiej spółki Golleschauer Portland‑Z emment AG. Powstał jako jeden z pierwszych podobozów Auschwitz na przełomie lipca i sierpnia 1942 r. Przebywało w nim przeciętnie 400‑500 więźniów, głównie Żydów oraz kilkudziesięciu Niemców, Polaków i „żydowskich mieszańców”. Dopiero od wiosny 1944 r., po sprowadzeniu kolejnych grup Żydów polskich, czeskich i węgierskich, stan podobozu przekroczył 1 tys. osób. Więźniowie mieszkali w piętrowym budynku przylegającym do hali fabrycznej, obok znajdował się plac apelowy i barak dla strażników SS . Prace, do których byli kierowani, wymagały dużego wysiłku fizycznego: układanie torów kolejowych, tłuczenie kamieni, przesiewanie węgla, pakowanie cementu do worków i obsługa pieców do wypalania wapna. Najtrudniejsza sytuacja panowała w komandach pracujących w należących do cementowni kamieniołomach, gdzie więźniowie wykorzystywani byli do załadunku tłucznia na wagony kolejowe. Jak szacowała dyrekcja fabryki, „pięciu Żydów powinno w ciągu jednej zmiany załadować trzy wagony”. Spośród 2 348 więźniów odnotowanych w księdze ewidencyjnej podobozu prawie 130 zmarło, zostało zastrzelonych lub popełniło samobójstwo, zaś ponad 1,2 tys. jako niezdolnych do pracy odesłano do Birkenau i Monowitz. Komendantami w Golleschau byli kolejno SS‑Oberscharführerzy: Erich Picklapp, Hans Mirbeth oraz Horst Czerwiński, mający do pomocy 51 esesmanów. W styczniu 1945 r. obóz ewakuowano do Wodzisławia Śląskiego, a następnie do obozów Sachsenhausen i Flossenbürg.

Źródło:  Auschwitz od A do Z. Ilustrowana historia obozu