Günthergrube
Podobóz powstały w lutym 1944 r. przy budowanej kopalni węgla kamiennego Günther w Lędzinach, będącej własnością spółki Fürstlich Plessische Bergwerks AG. Był jedynym spośród podobozów Auschwitz, który w trakcie swego istnienia zmienił lokalizację. Początkowo więźniowie zostali zakwaterowani w dawnym obozie dla robotników przymusowych, w dwóch barakach mieszkalnych z kuchnią oraz umywalnią i latryną, otoczonych ogrodzeniem z druku kolczastego. W czerwcu przeniesieni zostali do nowego, nieco większego obozu, otoczonego wysokim murem z cegieł, wzdłuż którego stało osiem murowanych wież wartowniczych. Wśród więźniów przeważali Żydzi z Francji, Holandii i Polski (z Będzina i Sosnowca), a od drugiej poł. 1944 r. Żydzi węgierscy i polscy z obozu pracy w Bliżynie. Stanowisko kierownika podobozu zajmował SS‑Unterscharführer Alois Frey. Stan osobowy wynosił początkowo 300 osób, a latem wzrósł do prawie 600. Nie wiadomo dokładnie, ilu z nich zmarło: 106 chorych i wycieńczonych wywieziono z Lędzin pomiędzy lutym a majem 1944 r., w samym natomiast obozie zginęło co najmniej kilkunastu więźniów. W styczniu 1945 r. około 600 więźniów zostało ewakuowanych pieszo do Gliwic.