Szpitale obozowe
Medycyna w Auschwitz
Organizując w 1940 roku obóz w Oświęcimiu władze SS utworzyły w ramach jego zarządu (stosownie do wzoru struktury wcześniej założonych obozów koncentracyjnych) Oddział V do spraw służby medycznej w obozie. Kierownikami tego oddziału byli kolejni lekarze garnizonu (SS-Standortärzte). Do marca 1942 roku podlegali oni Urzędowi Sanitarnemu SS, potem naczelnemu lekarzowi obozów koncentracyjnych, tj. kierownikowi urzędu DIII (do spraw sanitarnych i higieny obozowej) w Głównym Urzędzie Gospodarczo-Administracyjnym SS. Na co dzień kolejni lekarze garnizonu współpracowali ściśle z komendantem obozu, byli jego doradcami w zakresie spraw lekarskich, sanitarnych i higienicznych. Sprawowali ogólny nadzór nad stanem higieny w obozie oraz zarządzali rozległym aparatem służby medycznej, w skład której wchodzili m.in. lekarze obozowi SS. To oni kierowali działalnością szpitali obozowych (tak zwanych rewirów) przy pomocy sanitariuszy SS i więźniów funkcyjnych, na czele których stał Lagerältester HKB.