Josef Mengele

Podczas gdy celem eksperymentów Clauberga i Schumanna było opracowanie metody biologicznej zagłady narodów uznanych przez hitlerowców za niepożądane, dr medycyny i filozofii, SS-Hauptsturmführer Josef Mengele, w ścisłej współpracy z Instytutem Cesarza Wilhelma do Spraw Antropologii, Nauki o Dziedziczeniu i Eugeniki w Berlinie-Dahlem, prowadził badania nad zagadnieniem bliźniactwa oraz fizjologią i patologią skarlenia. Interesował się też osobami o różnym zabarwieniu tęczówki oka (heterochromia iridium) oraz przyczynami i metodami leczenia noma Faciei − raka wodnego (zgorzeli policzka), choroby nękającej w obozie więźniów Romów i Sinti.

W pierwszej fazie eksperymentów, pary bliźniaków oraz osoby z wrodzonymi anomaliami znajdujące się w dyspozycji dr Mengele, poddawane były wszelkim specjalistycznym badaniom lekarskim, fotografowano je, ponadto sporządzano odlewy gipsowe ich szczęk i zębów, zabezpieczano odciski palców rąk i nóg. Z chwilą zakończenia opisanych badań zabijano ich dosercowymi zastrzykami fenolu, aby można było przystąpić do kolejnego etapu eksperymentów: sekcji zwłok i analizy porównawczej organów wewnętrznych.