Aktualności
Trwają prace remontowo-konserwatorskie w byłym obozie Birkenau
Trwają prace remontowo-konserwatorskie na terenie byłego obozu Auschwitz II-Birkenau. Z trasy zwiedzania wyłączono tymczasowo kilka baraków murowanych na tzw. odcinku BIa i BIb.
W pobliżu odcinka BI znajdowała się bocznica kolejowa, gdzie zatrzymywały się pociągi, głównie z deportowanymi przez hitlerowców do Auschwitz Żydami. Natychmiast po opuszczeniu pociągu musieli oni ustawić się w dwóch kolumnach: osobno kobiety i dzieci, osobno mężczyźni. Następnie lekarze i pielęgniarze SS przeprowadzali na rampie selekcje, oddzielając silnych i zdrowych od starców, chorych, ciężarnych kobiet i dzieci. Tych ostatnich, najczęściej 70-75% transportu, Niemcy kierowali na śmierć w komorach gazowych.
Uznani za zdolnych do pracy umieszczani byli w obozie w prymitywnych barakach. W każdym z nich stłaczano po kilkuset więźniów. Panowała tam wilgoć, przeciekał dach, słoma i sienniki zanieczyszczone były przez więźniów cierpiących na biegunkę głodową, wszędzie roiło się od wszy i szczurów, które atakowały żywych i zmarłych.
W sumie w czasie istnienia kompleksu Auschwitz hitlerowcy osadzili w nim ponad 400 tys. osób. Połowę stanowili Żydzi, pozostałe 200 tys. to głównie Polacy a także Romowie, sowieccy jeńcy wojenni i więźniowie innych narodowości.
Historia odcinka BIb
Budowę obozu Birkenau rozpoczęto pod koniec 1941 r. na terenie wioski Brzezinka, z której Niemcy wysiedlili jej polskich mieszkańców. Przy budowie pierwszego odcinka obozu, tzw. BIb (Bauabschnitt Ib - odcinek budowlany Ib), zginęło kilka tysięcy sowieckich jeńców wojennych, głównie z zimna i głodu.
W lutym 1942 r. nowo wybudowane baraki murowane otoczono prowizorycznym ogrodzeniem z drutów kolczastych. Na ogrodzeniu zainstalowano oświetlenie i wzniesiono przy nim prymitywne wieże strażnicze.
Za początek funkcjonowania obozu Birkenau przyjmuje się 1 marca 1942 r. kiedy to w prymitywnych barakach umieszczono blisko tysiąc jeńców sowieckich oraz kilkudziesięciu więźniów Polaków, przeniesionych tu z obozu macierzystego Auschwitz I.
Przez ponad rok odcinek BIb działał jako obóz męski (Männerkonzentrationslager), stanowiąc początkowo jedną administracyjną całość z obozem macierzystym. Pierwszym, względnie jednym z pierwszych transportów więźniów skierowanych do obozu w Brzezince spoza obozu macierzystego był transport 1112 Żydów przywiezionych 30 marca 1942 r. z Compiègne we Francji.
Prace budowlane na tym odcinku trwały do połowy 1942 r. Łącznie na terenie odcinka BIb stanęło 27 baraków mieszkalnych (15 murowanych i 12 drewnianych), łaźnia, kuchnia, magazyn odzieży oraz 5 baraków-ustępów i umywalni. Odcinek BIb funkcjonował jako obóz męski do lipca 1943 r., kiedy to więźniów przeniesiono na odcinek BIId, a opuszczone przez nich baraki przeznaczono dla więźniarek.
Historia odcinka BIa
Drugim z kolei oddanym do użytku odcinkiem będącego w budowie obozu Birkenau był odcinek BIa. W pierwszej połowie sierpnia 1942 r. umieszczono na jego terenie w 30 barakach (15 murowaych i 15 drewnianych) około 13 tys. więźniarek przeniesionych z obozu macierzystego. Odtąd odcinek ten funkcjonował jako kobiecy obóz koncentracyjny (Frauenkonzentrationslager).
W lipcu 1943 r., po przeniesieniu mężczyzn na odcinek BIId, obóz kobiecy poszerzono o odcinek BIb. W drugiej połowie tego roku stan liczbowy obozu kobiecego wzrósł do ok. 30 tys. więźniarek, stłoczonych na niewielkim obszarze odcinka BI.
W pobliżu odcinka BI znajdowała się bocznica kolejowa, gdzie zatrzymywały się pociągi, głównie z deportowanymi przez hitlerowców do Auschwitz Żydami. Natychmiast po opuszczeniu pociągu musieli oni ustawić się w dwóch kolumnach: osobno kobiety i dzieci, osobno mężczyźni. Następnie lekarze i pielęgniarze SS przeprowadzali na rampie selekcje, oddzielając silnych i zdrowych od starców, chorych, ciężarnych kobiet i dzieci. Tych ostatnich, najczęściej 70-75% transportu, Niemcy kierowali na śmierć w komorach gazowych.
Uznani za zdolnych do pracy umieszczani byli w obozie w prymitywnych barakach. W każdym z nich stłaczano po kilkuset więźniów. Panowała tam wilgoć, przeciekał dach, słoma i sienniki zanieczyszczone były przez więźniów cierpiących na biegunkę głodową, wszędzie roiło się od wszy i szczurów, które atakowały żywych i zmarłych.
W sumie w czasie istnienia kompleksu Auschwitz hitlerowcy osadzili w nim ponad 400 tys. osób. Połowę stanowili Żydzi, pozostałe 200 tys. to głównie Polacy a także Romowie, sowieccy jeńcy wojenni i więźniowie innych narodowości.
Historia odcinka BIb
Budowę obozu Birkenau rozpoczęto pod koniec 1941 r. na terenie wioski Brzezinka, z której Niemcy wysiedlili jej polskich mieszkańców. Przy budowie pierwszego odcinka obozu, tzw. BIb (Bauabschnitt Ib - odcinek budowlany Ib), zginęło kilka tysięcy sowieckich jeńców wojennych, głównie z zimna i głodu.
W lutym 1942 r. nowo wybudowane baraki murowane otoczono prowizorycznym ogrodzeniem z drutów kolczastych. Na ogrodzeniu zainstalowano oświetlenie i wzniesiono przy nim prymitywne wieże strażnicze.
Za początek funkcjonowania obozu Birkenau przyjmuje się 1 marca 1942 r. kiedy to w prymitywnych barakach umieszczono blisko tysiąc jeńców sowieckich oraz kilkudziesięciu więźniów Polaków, przeniesionych tu z obozu macierzystego Auschwitz I.
Przez ponad rok odcinek BIb działał jako obóz męski (Männerkonzentrationslager), stanowiąc początkowo jedną administracyjną całość z obozem macierzystym. Pierwszym, względnie jednym z pierwszych transportów więźniów skierowanych do obozu w Brzezince spoza obozu macierzystego był transport 1112 Żydów przywiezionych 30 marca 1942 r. z Compiègne we Francji.
Prace budowlane na tym odcinku trwały do połowy 1942 r. Łącznie na terenie odcinka BIb stanęło 27 baraków mieszkalnych (15 murowanych i 12 drewnianych), łaźnia, kuchnia, magazyn odzieży oraz 5 baraków-ustępów i umywalni. Odcinek BIb funkcjonował jako obóz męski do lipca 1943 r., kiedy to więźniów przeniesiono na odcinek BIId, a opuszczone przez nich baraki przeznaczono dla więźniarek.
Historia odcinka BIa
Drugim z kolei oddanym do użytku odcinkiem będącego w budowie obozu Birkenau był odcinek BIa. W pierwszej połowie sierpnia 1942 r. umieszczono na jego terenie w 30 barakach (15 murowaych i 15 drewnianych) około 13 tys. więźniarek przeniesionych z obozu macierzystego. Odtąd odcinek ten funkcjonował jako kobiecy obóz koncentracyjny (Frauenkonzentrationslager).
W lipcu 1943 r., po przeniesieniu mężczyzn na odcinek BIId, obóz kobiecy poszerzono o odcinek BIb. W drugiej połowie tego roku stan liczbowy obozu kobiecego wzrósł do ok. 30 tys. więźniarek, stłoczonych na niewielkim obszarze odcinka BI.
