Aktualności

Inon Nir miał 19 lat, kiedy przyjechał na tzw. delegację. Oglądał pola Treblinki, barak pełen butów na Majdanku, kopce z prochami przodków. Po powrocie napisał: ,Po dwóch dniach w Polsce, kiedy widzisz w sklepie starszą sprzedawczynię, jesteś pewien, że wydawała Żydów. Kiedy autobus przejeżdża wzdłuż pól, jesteś gotów założyć się, że 90 proc. z pracujących tu chłopów brało udział w spaleniu Żydów w stodole. I nawet taki jak ja, który boi się bójek, chce wyrwać się nocą z hotelu, żeby robić pogromy na Polakach albo przynajmniej dorwać jakiegoś ogolonego neonazistę”.

Jego Królewska Wysokość Książę Orański oraz Jej Królewska Wysokość Księżna Niderlandów Maxima otworzą w dniu 26 kwietnia 2005 r. w odnowionym pawilonie niderlandzkim wystawę poświęconą prześladowaniu Żydów w Niderlandach.

Trzy granitowe tablice upamiętniły miejsce po pierwszej komorze gazowej, tzw. Czerwonym Domku, na terenie byłego niemieckiego obozu Auschwitz II-Birkenau. Miejsce to po wojnie znalazło się poza obszarem Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau i do 2001 r. było własnością prywatną.

Papież Jan Paweł II przebywał na terenie hitlerowskiego obozu zagłady Auschwitz-Birkenau w czerwcu 1979 roku, podczas swej pierwszej pielgrzymki do Polski. Powiedział wówczas, że Oświęcim jest miejscem, którego nie można tylko zwiedzać, ale "trzeba przy odwiedzinach pomyśleć z lękiem o tym, gdzie leżą granice nienawiści".

W budynku powstanie stała wystawa sztuki obozowej. Obecnie konserwatorzy wymieniają pokrycie dachowe. Prace finansowane są z funduszy niemieckich krajów związkowych.

Redakcja "New York Timesa" przeprasza za pośrednictwem "Rzeczpospolitej" za sformułowanie o polskiej odpowiedzialności za obozy koncentracyjne, jakie pojawiło się w niedawnej relacji z obchodów rocznicowych w obozie Auschwitz. Redaktorzy wpływowej nowojorskiej gazety zapewniają, że nie starają się utrwalać wizerunku Polski jako kraju antysemitów i odcinają się od sformułowań w rodzaju "polskie obozy zagłady". Ale częste pojawianie się "polskich obozów" w amerykańskich mediach to rzadko efekt złej woli, częściej - zakorzenionego w historii stereotypu.