Druga prowizoryczna komora gazowa

W pierwszej połowie 1942 r., wraz z kierowaniem do KL Auschwitz liczniejszych transportów Żydów, naziści zaczęli używać - oprócz działającej już pierwszej komory gazowej - dwóch prowizorycznych komór gazowych urządzonych w domach wysiedlonych z Brzezinki mieszkańców wsi.

W bunkrze nr 2 zwany również „białym domkiem” (od koloru tynku pokrywającego ściany budynku) uśmiercano, przy użyciu gazu, Żydów - mężczyzn, kobiety i dzieci, a także polskich więźniów politycznych, wyselekcjonowanych przez lekarzy SS ze szpitala obozowego.

W bunkrze znajdowały się cztery prowizoryczne komory gazowe, które funkcjonowały od lata 1942 r. do czasu oddania w KL Birkenau wiosną i latem 1943 czterech nowych budynków z komorami gazowymi i piecami krematoryjnymi. Bunkier nr 2 uruchomiono ponownie w 1944 r., w okresie kiedy dodatkowe komory gazowe były potrzebne Niemcom do zagłady Żydów deportowanych z Węgier.