Posiedzenia MRO

Posiedzenie XXX: 24-25 maja 2016

W dniach 24 i 25 maja 2016 r. odbyło się 30. posiedzenie Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej przy Premierze RP. Obradom przewodniczyła prof. Barbara Engelking.

W pierwszym dniu dyrektor Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau – dr Piotr M. A. Cywiński – podsumował działalność Muzeum w miesiącach minionych od poprzedniego posiedzenia MRO. Wiele miejsca poświęcił przygotowaniom do zbliżających się Światowych Dni Młodzieży oraz wizyty papieża Franciszka w Auschwitz-Birkenau. Drugim punktem była informacja dotycząca dofinansowań z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach priorytetu Miejsca Pamięci Narodowej, którą przedstawił Jan Łazicki ze wspomnianego resortu. Po południu członkowie Rady zwiedzali prace konserwatorskie w barakach murowanych dawnego obozu Birkenau; podkreślali niezwykłe zaangażowanie i pieczołowitość konserwatorów.

W drugim dniu obrad dr Anna Ziółkowska zaprezentowała raport dotyczący stanu Miejsca Pamięci w Chełmnie nad Nerem (Kulmhof). Postępy prowadzonych tam prac – mających na celu uporządkowanie terenu dawnego obozu, godne upamiętnienie Ofiar i dostosowanie Miejsca Pamięci do potrzeb zwiedzających – spotkały się z dużym uznaniem członków MRO.

W obliczu nieobecności przedstawicieli miasta Krakowa na obradach Rada wyznaczyła sekretarza Marka Zająca jako swego pełnomocnika w kwestii prac niezbędnych do przeprowadzenia w Miejscu Pamięci w Płaszowie.

W imieniu sekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego Jarosława Sellina – Jan Łazicki przedstawił informacje dotyczące stanu realizacji projektu sobiborskiego oraz planów resortu co do przyszłości Miejsca Pamięci w Treblince. Członkowie MRO pozytywnie ocenili wolę i gotowość Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego do wzięcia odpowiedzialności za Miejsce Pamięci w Treblince. Temat ten będzie przedmiotem kolejnego posiedzenia MRO.

Członkowie Rady przyjęli także trzy uchwały.

UCHWAŁA PIERWSZA
Międzynarodowa Rada Oświęcimska przy Premierze RP zwraca się z apelem do władz Miasta Stołecznego Warszawy o nadanie jednej z ulic imienia Władysława Bartoszewskiego. Cała droga życiowa i niezłomna postawa wieloletniego Przewodniczącego MRO; jego zasługi dla Warszawy, Polski i Europy – nie pozostawiają wątpliwości, że brak w jego rodzinnym mieście takiego widocznego upamiętnienia byłby niewytłumaczalnym zaniedbaniem.

UCHWAŁA DRUGA
Międzynarodowa Rada Oświęcimska apeluje do władz RP na szczeblu centralnym, jak i samorządowym o zdecydowane przeciwstawianie się wszelkim aktom nienawiści o podłożu rasistowskim, antysemickim i antyromskim. Niedawne haniebne wydarzenia – jak spalenie kukły Żyda we Wrocławiu czy dewastacja pomnika Pamięci o Zagładzie Romów w Borzęcinie – wymagają nie tylko jednoznacznego potępienia na forum publicznym i energicznych działań policji oraz wymiaru sprawiedliwości, ale także kampanii i projektów edukacyjnych, skierowanych zwłaszcza do młodego pokolenia. Właściwa reakcja na podobne incydenty stanowi miarę przyzwoitości i odpowiedź na pytanie, w jakim stopniu wyciągnęliśmy naukę z tragicznych dziejów II wojny światowej i Zagłady.

UCHWAŁA TRZECIA
Międzynarodowa Rada Oświęcimska wyraża nadzieję, że Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku będzie kontynuowało dotychczasową działalność, a jego wystawa stała zostanie otwarta w kształcie, który przygotowany został przez wybitnych historyków i muzealników w trakcie wielu lat pracy. Wystawa główna Muzeum II Wojny Światowej przedstawia zarówno martyrologię i walkę narodu polskiego, jak i zagładę Żydów oraz innych grup narodowych eksterminowanych przez III Rzeszę. Jest być może pierwszą podjętą z tak wielkim rozmachem próbą spójnego połączenia różnych wątków składających się na pełen obraz II wojny.
Rada wyraża uznanie dla dorobku zespołu historyków kierowanego przez przez prof. Pawła Machcewicza przygotowujących wystawę stałą Muzeum. Apeluje też do władz RP o doprowadzenie do jej rychłego otwarcia planowanego na początek 2017 r. Muzeum w projektowanym kształcie ma szansę stać się ważną częścią polskiego i światowego dziedzictwa kulturalnego – instytucją o wielkim znaczeniu dla pamięci o największej tragedii w dziejach ludzkości.