Rozmiar czcionki:

MIEJSCE PAMIĘCI I MUZEUM AUSCHWITZ-BIRKENAU BYŁY NIEMIECKI NAZISTOWSKI
OBÓZ KONCENTRACYJNY I ZAGŁADY

Posiedzenia MRO

Posiedzenie V: 15-16 kwietnia 2002 r.

16-04-2002

W dniach 15 i 16 kwietnia 2002 r odbyło się w Oświęcimiu V posiedzenie Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej — pod przewodnictwem Profesora Władysława Bartoszewskiego, w obecności wiceministrów: Kultury, Aleksandry Jakubowskiej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji, Andrzeja Barcikowskiego, a także Wicewojewody Małopolskiego, Andrzeja Harężlaka. Pan Andrzej Barcikowski przedstawił kwestie związane z otoczeniem Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau oraz Rządowym Strategicznym Programem Oświęcimskim.

Dyrektor Muzeum, Pan Jerzy Wróblewski złożył informację o działalności Muzeum w minionym roku i przedstawił zamierzenia na najbliższy czas. Radzie została przedstawiona m.in. informacja o pracach remontowo-konserwatorskich wykonanych w Auschwitz-Birkenau ze środków zagranicznej pomocy finansowej. Wśród najbliższych ważnych zamierzeń należy odnotować konserwację 3 600 betonowych słupów.

Rada zaaprobowała sprawozdanie Pana Andrzeja Przewoznika — Sekretarza Generalnego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa na temat nowego upamiętnienia miejsca Zagłady w Bełżcu. Do końca bieżącego roku ma zakończyć się pierwszy etap realizacji pomnika a potem pawilonu muzealnego, tego trzeciego — pod względem ilości ofiar — po Auschwitz-Birkenau i Treblince, miejsca Zagłady.

Rada poprze inicjatywę Profesora Józefa Szajny odnośnie wzniesienia Kopca Pamięci Ofiar Ludobójstwa i Pojednania Ludzi, spodziewając się, że władze samorządowe Oświęcimia sprzyjać będą tej koncepcji. Rozważana zostanie lokalizacja przy torach kolejowych (tzw. Judenrampa), w miejscu jakby łączącym Auschwitz i Birkenau.

W jednej z przyjętych rezolucji Rada wyraziła zaniepokojenie rozwojem sytuacji na obszarze inwestycji spółki „Maja”, która to inwestycja znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca niesłychanie ważnego w pamięci narodowej, a mianowicie rampy kolejowej, na którą trafił pierwszy polski transport więźniów w czerwcu 1940 r. Rada sugeruje negocjacje między Ministerstwem Spraw Wewnętrznych i Administracji a właścicielami omawianego obszaru, w celu jak najszybszego rozwiązania tego konfliktogennego problemu.