Aktualności

Stanowisko Muzeum w sprawie nieprawdziwych informacji rozpowszechnianych przez ChSRO

STANOWISKO

Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau
w sprawie nieprawdziwych informacji rozpowszechnianych
przez Chrześcijańskie Stowarzyszenie Rodzin Oświęcimskich

W związku z nieprawdziwymi informacjami dotyczącymi rzekomego poszerzenia strefy ochronnej wokół terenów Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau oraz „zakulisowych działań” jego Dyrektora, rozpowszechnianymi przez Chrześcijańskie Stowarzyszenie Rodzin Oświęcimskich (ChSRO) Muzeum informuje, że:

Nieprawdą jest twierdzenie o planach „poszerzenia strefy wokół byłego obozu koncentracyjnego”

Strefa ochronna wynika z Ustawy Sejmu RP „O ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady” z dnia 7 maja 1999 r. (Dz.U. 1999 nr 47 poz. 474). Strefa została ustanowiona wokół Miejsca Pamięci Auschwitz-Birkenau, a nie samej instytucji Muzeum. Prowadzone przez Muzeum działania nigdy nie miały na celu poszerzenia powyższej strefy i utrudnienia sytuacji lokalnej społeczności.

Warto przytoczyć kilka przykładów:

• W 2000 roku Muzeum nabyło parcelę, gdzie znajdował się tzw. Czerwony Domek, miejsce pierwszej prowizorycznej komory gazowej w Birkenau. Nie spowodowało to jakiejkolwiek zmiany przebiegu strefy ochronnej.
• W roku 2005 uporządkowany został teren tzw. Starej Rampy, miejsca wyładunku transportów ofiar. To najlepszy przykład owocnej współpracy samorządu lokalnego i Muzeum. Nie spowodowało to jakiejkolwiek zmiany przebiegu strefy ochronnej. Realizacja upamiętnienia przyczyniła się do polepszenia infrastruktury z korzyścią dla mieszkańców.
• Poza strefą znajdują się prawie wszystkie budynki wokół Muzeum, w tym całość tzw. Lagererweiterungu, w czasie wojny terenu obozu, miejsca egzekucji i eksperymentów medycznych, obecnie osiedla im. W. Pileckiego zamieszkałego przez setki rodzin. Plan zagospodarowania przestrzennego jest opracowywany oddzielnie dla terenu Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej. Dla osiedla Zasole będzie on opracowany oddzielnie. Także to miejsce nie zostało objęte strefą ochronną i nie ma powodów, dla których miałoby się to zmienić.

Mówienie zatem o „próbach poszerzenia strefy ochronnej wokół byłego obozu” jest karygodnym wykorzystywaniem ludzkich emocji, opieraniem swych działań na nieprawdzie, kreowaniem taniej sensacji oraz tworzeniem fałszywej rzeczywistości.

Nieprawdą jest twierdzenie o „zakulisowych działaniach Dyrektora Muzeum”

Zanim Rząd RP podjął decyzję o podziale zadań III etapu OSPR i funduszach na nie przeznaczonych, przeprowadził konsultacje z zainteresowanym stronami, w tym z Muzeum. Mówienie o „ujawnieniu listu” Dyrektora Muzeum do MSWiA jest jaskrawym nadużyciem, gdyż był to list jawny, rozesłany do wielu adresatów. W liście tym zostało podsumowanych wiele wcześniejszych rozmów, w których Muzeum uczestniczyło na różnych szczeblach. Jest rzeczą normalną, że wynik takich rozmów staje się treścią pisemnego wniosku.

Na szczeblu samorządowym Dyrektor został zaproszony tylko na jedno, zorganizowane przez Starostę, spotkanie w sprawie III etapu OSPR. Zostało na nim uzgodnione, że budynek Monopolu będzie wspólnie użytkowany przez Państwową Wyższą Szkołę Zawodową w Oświęcimiu, Archiwum Państwowe oraz Muzeum. Uzgodnienia te nie uległy zmianie. Zadanie to, zapisane w III etapie OSPR, pozostało niezmienione, zmieniono jedynie jego realizatora. Przyczyny tego stanu rzeczy jasno wynikają z usytuowania budynku Monopolu w bardzo wrażliwym miejscu: między terenem byłego obozu, dawnym „Żwirowiskiem” (miejscem kaźni więźniów), a inwestycjami byłej spółki Maja, należącej niegdyś do obecnego Prezydenta Miasta Oświęcim Janusza Marszałka. Ciągłe wzniecanie konfliktów wokół tego programu może jedynie zdyskredytować dalszy sens tej nadzwyczajnej pomocy rządowej dla Ziemi Oświęcimskiej ze szkodą dla lokalnej społeczności.

Nieprawdą jest, że Muzeum nie chce utworzenia stałej wystawy o losach mieszkańców Ziemi Oświęcimskiej

Muzeum w swojej działalności wydawniczej i edukacyjnej porusza temat losów mieszkańców Ziemi Oświęcimskiej w czasie niemieckiej okupacji, czego przykładem może być monografia „Ludzie dobrej woli” pod redakcją dr. Henryka Świebockiego. Zwieńczeniem powyższych działań będzie wystawa o losach mieszkańców Ziemi Oświęcimskiej niosących pomoc więźniom obozu. Będzie ona umieszczona w bloku 15, znajdującym się na głównej trasie zwiedzania. Tylko w tym miejscu można liczyć na to, że ponad milion odwiedzających rocznie Muzeum zainteresuje się obejrzeniem takiej wystawy.

Charakter Miejsca Pamięci Auschwitz-Birkenau wymaga rozwagi, wyczucia oraz wrażliwości. Wymaga również, a może przede wszystkim, prawdy. Muzeum było i jest otwarte na dialog i współpracę we wszystkich działaniach, których celem będzie upamiętnianie ofiar nazizmu oraz rozwój Ziemi Oświęcimskiej i dobro jej mieszkańców.

Oświęcim, 17 października 2007 r.