Aktualności
Lekarze w Auschwitz. Narodowy socjalizm a medycyna w III Rzeszy
Skomplikowane relacje między niemieckimi lekarzami SS a więźniami pracującymi w obozowych szpitalach, a także moralne i etyczne zagadnienia wynikające ze zbrodni lekarzy-nazistów to niektóre z tematów, którymi zajmowali się studenci medycyny i lekarze z Niemiec podczas seminarium „Narodowy socjalizm a medycyna w III Rzeszy”. Jego organizatorami było Repozytorium Cyfrowe Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau oraz Uniwersytet Wittem/Herdecke.
Tematem przewodnim spotkania, które odbyło się w Muzeum w dniach 26-29 marca, byli lekarze w obozie Auschwitz, zarówno ci w mundurach SS, jak i więźniarskich pasiakach.
W programie znalazły się m.in. wykłady prof. antropologii Petera Selga, który omówił zagadnienia historii medycyny i antropologii medycznej w początkach XX w., a także opisywał tragiczne efekty prowadzenia narodowosocjalistycznej medycyny w obozie Auschwitz. — Profesor starał się odpowiedzieć na pytania dotyczące etyki medycyny po Auschwitz. Na przykładzie relacji lekarzy SS Josefa Mengele i Eduarda Wirthsa z więźniami Miklosem Nyszli i Hermannem Langbeinem, pokazał bardzo ciekawą analizę zawiłych relacji pomiędzy nazistowskimi lekarzami a więźniami — powiedział dr Krzysztof Antończyk, szef Repozytorium Cyfrowego Muzeum.
Uczestnicy spotkali się także m.in. z byłym więźniem prof. Wacławem Długoborskim, który opowiedział o swoich przeżyciach z pobytu na odcinku szpitalnym BIIf w Auschwitz II-Birkenau, gdzie zatrudniony był jako pielęgniarz.
W trakcie zajęć uczestnicy poznali również mechanizmy funkcjonowania szpitali obozowych. Halina Jastrzębska i Małgorzata Hałat przedstawiły szczegółowo historię bloku szpitalnego 28 w obozie macierzystym Auschwitz I. W trakcie zajęć, które odbywały się w pomieszczeniach oryginalnego budynku omówione zostały sylwetki więźniarskiego personelu medycznego i jego działania na rzecz ochrony życia pacjentów.
— W trakcie zajęć seminarzyści dyskutowali również na temat współczesnych postaw ludzi medycyny i wciąż aktualnych pytań etycznych dotyczących relacji pacjent-lekarz. Dla mnie ważne są ich słowa, że te trzy dni spędzone w byłym obozie są dla niech nieocenioną nauką i przeżyciem, które wpłynie na ich myślenie o człowieku i wartości życia — dodał Antończyk.