Aktualności
„Ja widziałam rzeczy nieziemskie” – konferencja edukacyjna w 80. rocznicę deportacji kobiet do KL Auschwitz
W związku z przypadającą w tym roku 80. rocznicą deportacji pierwszych kobiet do Auschwitz, Międzynarodowe Centrum Edukacji o Auschwitz i Holokauście (MCEAH) zaprasza na konferencję edukacyjną poświęconą losowi kobiet w trakcie II wojny światowej ze szczególnym uwzględnieniem niemieckich nazistowskich obozów koncentracyjnych.
Konferencja odbędzie się 24 marca w trybie zdalnym i będzie tłumaczona symultanicznie na angielski, rosyjski, ukraiński oraz, po raz pierwszy w historii Muzeum, na polski język migowy. Informacje w PJM dostępne są w filmie opublikowanym poniżej.
– Przywracanie pamięci o tych, którzy zginęli, ale również czerpanie ze świadectw tych, którzy ocalali jest najlepszym sposobem zwalczania mechanizmów prowadzących do zbrodni. W tym kontekście zgłębianie doświadczenia kobiet jest kluczowe. Ich głos powinien jasno wybrzmieć. Nie jako opozycja do głosu męskiego, ale jako kolejna perspektywa na tę niezwykle skomplikowaną historię – powiedziała Anna Stańczyk, koordynatorka konferencji w MCEAH.
PROGRAM:
16.00-16.10 – Inauguracja konferencji
Andrzej Kacorzyk - dyrektor MCEAH
16.10-17.25 – Los kobiet w trakcie II wojny światowej – dyskusja panelowa
Uczestniczki:
Zoë Waxman, Uniwersytet w Oksfordzie
Irina Szczerbakowa, Stowarzyszenie Memoriał
Monika Rudaś-Grodzka, Polska Akademia Nauk
Moderacja: Nataliia Tkachenko, MCEAH
17.25-17.45 – Przerwa
17.45-19.00 – Los kobiet w niemieckich nazistowskich obozach koncentracyjnych – dyskusja panelowa
Uczestniczki:
Marta Grudzińska, Państwowe Muzeum na Majdanku
Agnieszka Kłys, Muzeum Stutthof
Teresa Wontor-Cichy, Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau
Moderacja:
Adelina Hetnar-Michaldo, MCEAH
19.00-19.10 – Przerwa
19.10-19.55 – Rozmowa z ocalałą z Auschwitz Anitą Lasker-Wallfisch
19.55-20.00 – zakończenie konferencji
Wydarzenie odbędzie się na platformie Zoom. Zarejestrowane osoby otrzymają link do wydarzenia.
Formularze rejestracyjne:
Udział w konferencji jest bezpłatny.
W razie dodatkowych pytań prosimy o kontakt z koordynatorkami konferencji: Anną Stańczyk () lub Katarzyną Kotulą-Domagałą ()
Obóz kobiecy w Auschwitz został utworzony w marcu 1942 roku. Przez prawie trzy lata jego funkcjonowania – najpierw w obozie Auschwitz I, a od sierpnia 1942 r. w Auschwitz II-Birkenau – przeszło przez niego ok. 131 tysięcy więźniarek – w większości Żydówek z różnych krajów okupowanych przez Niemcy, a także Polek, Romek i Sinti oraz kobiet z kilku innych państw.
Do obozu trafiały kobiety ze wszystkich warstw społecznych, w różnym wieku. Dla nich wszystkich zetknięcie z obozową rzeczywistością było doświadczeniem krańcowym. „Ja widziałam rzeczy nieziemskie” – te słowa wypowiedziała ocalała z Auschwitz i Holokaustu Eugenia Adler w jednej ze swoich powojennych relacji opisujących egzystencje w obozie. Dziesiątki tysięcy świadectw ocalałych w podobny sposób określa swoje lagrowe doświadczenie.
Wraz z rozwojem polityki eksterminacji obóz Auschwitz stał się również ostatnim przystankiem dla stek tysięcy kobiet żydowskich wysyłanych tu do komór gazowych. W trakcie selekcji przeprowadzanych na rampie przez lekarzy SS tylko te, które były młode i silne miały szansę na rejestrację w obozie. Wiele z nich nie chcąc się oddzielić od swoich dzieci nieświadomie skazywało się na śmierć.
„Po wyjściu z wagonów byłyśmy oddzielone od mężczyzn i od tej chwili nie widziałam więcej mojego męża. Idąc wzdłuż wagonów, byłyśmy pytane, ile mamy lat i czy chcemy jechać samochodami ciężarowymi, które stały obok, czy też iść pieszo. Podałam wiek o 10 lat mniej i powiedziałam, że chcę iść. Dużo kobiet, w tym kobiety z dziećmi, zgodziły się na jazdę autem i tych nie widziałam więcej. […]”
(Fragment relacji ocalałej z Auschwitz francuskiej Żydówki Heleny Freud (z domu Weissenstein), numer 46597, deportowanej do obozu w czerwcu 1943 roku z obozu przejściowego w Drancy)