Aktualności
Dokumenty szpitala obozowego po ponad 60 latach powróciły do Muzeum
Do muzealnego Archiwum trafiły trzy oryginalne dokumenty ze szpitala obozowego. Są to: księga chirurgii z bloku 21 za okres od 1 października 1941 r. do 4 września 1942 r. zawierająca ponad 6300 nazwisk więźniów oraz dwie ostatnie księgi stacji Roentgena z bloku 28, za okres od 8 kwietnia 1944 r. do 15 stycznia 1945 r.
— Te dokumenty to dla nas niezwykle cenne źródło informacji o wielu więźniach Auschwitz, których nazwisk do tej pory nie znaliśmy. Pozwolą one także poszerzyć naszą dotychczasową wiedzę na temat funkcjonowania oddziałów szpitala obozowego — powiedziała Ewa Bazan z muzealnego biura informacji o byłych więźniach.
Szpitalne księgi wraz z innymi dokumentami szpitala obozowego zostały wypożyczone filii Polskiego Czerwonego Krzyża w Krakowie w 1947 r. przez ówczesnego dyrektora Muzeum, byłego więźnia Tadeusza Wąsowicza. Miały one służyć do sporządzania kart ewidencyjnych służących do udzielania przez PCK informacji o losach więźniów.
Podczas likwidacji Biura Informacji w Krakowie w 1949 r. dokumenty szpitala przekazano Okręgowej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, a następnie do Archiwum Muzeum w 1961 r. Te, z których nie zdążono wykonać spisów, zostały przewiezione do Biura Informacji PCK w Warszawie. Teraz powróciły do Muzeum.
— Chcielibyśmy podziękować Biuru Informacji i Poszukiwań PCK za przekazane nam dokumenty oraz za wieloletnią życzliwość i pomoc udzieloną naszemu Archiwum. Bowiem już w 2006 r. PCK wykonało dla nas cyfrowe kopie ponad 47 tysięcy kartotek oddziału zatrudniania obozu Buchenwald, która w 60 procentach zawiera dane więźniów Auschwitz — powiedział zastępca dyrektora Muzeum Rafał Pióro.
Zgodnie z umową zawartą z Polskim Czerwonym Krzyżem oryginały pozostaną w Muzeum, a PCK otrzyma ich kopie cyfrowe, reprint ksiąg i sporządzaną na ich podstawie bazę danych.
Podstawą prawną działania Biura Informacji i Poszukiwań PCK są artykuły 122-125 Konwencji genewskich z dn. 12 sierpnia 1949 r., które nakładają na Państwo obowiązek tworzenia służb informacyjno-poszukiwawczych, powołanych do zbierania i przekazywania informacji o ofiarach wojen i konfliktów zbrojnych. Każde krajowe stowarzyszenie Czerwonego Krzyża prowadzi swoją służbę poszukiwawczą, współpracując ściśle z Międzynarodowym Komitetem Czerwonego Krzyża w Genewie.
Do głównych zadań Biura Informacji i Poszukiwań należy:
- prowadzenie poszukiwań i ustalanie losów ofiar wojen, konfliktów zbrojnych i klęsk żywiołowych,
- wystawianie zaświadczeń o losach osób poszukiwanych na podstawie naszych dokumentów oraz dokumentów uzyskanych w wyniku podejmowanych starań
- poszukiwanie mogił wojennych w kraju i za granicą
- przekazywanie tzw. messages (mesaży) czerwonokrzyskich czyli wiadomości rodzinnych do krajów objętych konfliktami zbrojnymi lub klęskami żywiołowymi
- udział w ekshumacjach ofiar wojny
- prowadzenie tzw. poszukiwań humanitarnych (czyli poszukiwań gdy najbliższa rodzina nagle utraciła kontakt z krewnym za granicą, pomimo że posiada jego ostatni adres zamieszkania) w tym poszukiwania osób, które w ostatnich latach wyjechały w celach zarobkowych za granicę (tzw. migranci ekonomiczni)
- poszukiwania migrantów z zagranicy, którzy zaginęli na terytorium Polski
