Rozmiar czcionki:

MIEJSCE PAMIĘCI I MUZEUM AUSCHWITZ-BIRKENAU BYŁY NIEMIECKI NAZISTOWSKI
OBÓZ KONCENTRACYJNY I ZAGŁADY

Aktualności

„Auschwitz - zbrodnia przeciwko ludzkości”. Polska premiera wystawy.

07-03-2005

W dniach od 9 marca do 16 kwietnia w Galerii Tower-Building w Łodzi, po raz pierwszy w Polsce, eksponowana będzie wystawa „Auschwitz - zbrodnia przeciwko ludzkości”.

Pierwowzór wystawy powstał w Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau a przy jej tworzeniu współpracował Międzynarodowy Komitet Oświęcimski. Jej otwarcie nastąpiło w 1985 r. w głównej siedzibie ONZ w rocznicę uchwalenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka.

Wystawa przedstawia historię KL Auschwitz wraz z historycznym wprowadzeniem obejmującym nazistowską ideologię, wybuch II wojny światowej wraz ze zbrodniami popełnionymi przez Niemców w poszczególnych krajach Europy. Większa część wystawy poświęcona jest historii największego hitlerowskiego obozu, jakim był Auschwitz.

Otwarcie wystawy w Łodzi możliwe było dzięki pomocy Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi, Towarzystwu Opieki nad Oświęcimiem w Łodzi, Fundacji Pamięć i Pojednanie, Związku Byłych Więźniów Obozów Koncentracyjnych w Łodzi.

Wystawa, po której oprowadzają byli więźniowie, czynna jest we wtorki, środy, czwartki, piątki i soboty w godz. 12.00-16.00

Adres wystawy:
Galeria Tower-Building
ul. Łąkowa 11, Łódź

Historia wystawy

Wystawa została wykonana przez Muzeum Auschwitz Birkenau w 1985 r. w porozumieniu z Międzynarodowym Komitetem Oświęcimskim. Zarówno scenariusz jak i projekt plastyczny powstał w Polsce; gotowa wystawa została przewieziona do Nowego Jorku, do głównej siedziby ONZ. W dniu 10 grudnia 1985 roku otworzył ją sekretarz generalny ONZ Jawier Perez de Cuellar w rocznicę uchwalenia Deklaracji Praw Człowieka. Sponsorem wystawy było Centrum Praw Człowieka w ONZ.

Ekspozycja spotkała się z tak dużym zainteresowaniem i pozytywnymi recenzjami, iż zaplanowaną na dwa tygodnie prezentację przedłużono do trzech miesięcy, w trakcie których obejrzało ją około ponad 70 tys. osób.

Następnie po wypożyczeniu wystawy przez Światowy Kongres Żydów i organizację United Jewish Appeal przez dwa lata wędrowała ona po Stanach Zjednoczonych. Pokazywano ją w 14 dużych miastach USA, między innymi w Bostonie, Norfolk i Miami.

Po powrocie do Europy wystawa prezentowana była m.in. w Austrii, na Węgrzech, we Włoszech, Niemczech i w Belgii.

W 1991 r. w związku z prośbą ze strony Muzeum Holocaustu w Waszyngtonie o wypożyczenie wystawy i faktem, że w tym samym czasie wystawa eksponowana była Europie wykonano jej kopię, która została ponownie pokazana w budynku ONZ w Nowym Jorku, a następnie w innych miastach USA.

Wystawa po raz pierwszy prezentowana jest w Polsce.

Treść wystawy

Wystawa przedstawia historię KL Auschwitz wraz z historycznym wprowadzeniem obejmującym nazistowską ideologię, wybuch II wojny światowej oraz zbrodnie popełnione w okupowanych przez nazistowskie Niemcy krajach Europy. Większa część wystawy poświęcona jest historii największego hitlerowskiego obozu, jakim był Auschwitz.

Pokazane są dwie funkcje obozu: ośrodka masowej zagłady europejskich Żydów oraz obozu koncentracyjnego dla więźniów rożnych narodowości. Pokazany jest m.in. sposób zagłady setek tysięcy osób w komorach gazowych, wykorzystywanie zagrabionego Żydom mienia a także włosów ofiar i popiołów ze spalonych ciał.

Duża część wystawy poświęcona jest losowi ludzi kierowanych do obozu jako niewolnicza siła robocza w tym ofiarom zbrodniczych eksperymentów. Prezentowanych na wystawie dokumenty ukazują zróżnicowany skład narodowościowy deportowanych, zagładę polskiej inteligencji, członków ruchu, jeńców sowieckich, Romów (Cyganów) a także przedstawicieli innych narodowości.

Uwagę poświęca się także obozowemu ruchowi oporu oraz informowaniu przez Polaków wolnego świata o masowej zagładzie Żydów, ucieczkach i buntach, w tym o buncie Żydów z Sonderkomando. Przedstawione są sylwetki więźniów, którzy w sposób szczególny zapisali się w historii obozu, np. św. Maksymilian Kolbe.

Wystawie towarzyszą oryginalne eksponaty. Oprócz rzeźb Bronisława Chromego, Anny Raynoch i Mieczysława Stobierskiego można zobaczyć przedmioty należące do ofiar obozu i znalezione po oswobodzeniu: tałes, modlitewnik żydowski, buty, walizkę, pasiak więźniarski, różaniec, itp.

Wystawa kończy się prezentacją dokumentów związane z ewakuacją i oswobodzeniem obozu przez Armię Czerwoną.