Aktualności
75. rocznica śmierci o. Maksymiliana Kolbe
Około 2 tysięcy osób wzięło udział w uroczystościach upamiętniających o. Maksymiliana Kolbe zamordowanego 75 lat temu, 14 sierpnia 1941 r., w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz.
W rocznicę tych wydarzeń uroczystą mszę świętą przy Bloku Śmierci odprawił metropolita krakowski kardynał Stanisław Dziwisz. W uroczystościach wzięła udział Premier RP Beata Szydło, biskupi, księża i zakonnicy, a także parlamentarzyści oraz przedstawiciele władz samorządowych. Gośćmi honorowymi była rodzina Maksymiliana Kolbe oraz byli więźniowie obozu Auschwitz.
– Maksymilian, oddając życie za jednego człowieka, stał się symbolem drobnych, duchowych bohaterstw ludzi – powiedział w kazaniu franciszkanin ojciec Jarosław Zachariasz. – Dzisiaj, mimo upływu 75 lat wiemy, że Auschwitz przyniosło ze sobą niespotykane wcześniej doświadczenie, stworzyło sytuacje wcześniej nieznane, te najtrudniejsze z trudnych, trudne do określenia moralnie, nieopisane, nieprzewidziane również w historycznych wzorach męstwa i świętości – mówił ojciec Zachariasz.
– Przerażająca nowość Auschwitz polegała jednak na liczbach. (...) Człowiek umierał w tłumie i w pośpiechu, bezimiennie, oznaczony wielocyfrowym numerem, niezauważony, dobijany nie z okrucieństwa, ale by zrobić miejsce następnemu. Mogło się wydawać, że wszystko jedno jak umrze: heroicznie czy w poniżeniu, skoro nikt tego nie miał dostrzec. Bohaterstwo w Auschwitz było bohaterstwem małej liczby w wielkich liczbach – podkreślił ojciec Jarosław Zachariasz.
Ze słowem pozdrowienia do zgromadzonych zwrócił się arcybiskup Bambergu Ludwig Schick. Podkreślił, że jak każdy Niemiec przybywa do Auschwitz z ciężkim sercem. – Tutaj, jak nigdzie indziej widać co my, Niemcy, uczyniliśmy Żydom, Polakom, Romom, a także innym narodom z powodu ich pochodzenia, narodowości, religii. Mimo tego po 1945 r. Auschwitz stało się miejscem wybaczenia, pojednania, wzajemnego zrozumienia narodów i przyjaźni. (...) Bez pojednania w Auschwitz niemożliwe jest jakiekolwiek pojednanie między narodem niemieckim, polskim i innymi – powiedział niemiecki duchowny.
– Staramy się, aby to pojednanie (..) trwale rozwijało się, aby te narody bliskie geograficznie, także i moralnie, politycznie były bardzo blisko siebie – podkreślił na zakończenie mszy metropolita krakowski kardynał Stanisław Dziwisz. – By walczyły o to pojednanie i pokój na świecie, ten pokój, który w tej chwili jest zagrożony. Wzorem tego pojednania, tej walki o pokój, jest dla nas ojciec Maksymilian Kolbe, jak powiedział Jan Paweł II. Oni głosili miłość, miłość także nieprzyjaciół. Te słowa z listu biskupów są bardzo ważne i trzeba je przypominać. “Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Mówimy różnymi językami, (...) ale jednoczy nas jeden język, język miłości, język ewangeliczny – tego uczył nas ojciec Maksymilian Kolbe – podkreślił kardynał Dziwisz.
Liturgia została odprawiona nieopodal celi głodowej w bloku 11, w której 75 lat temu zamordowano o. Maksymiliana Kolbe i była kulminacyjnym elementem rocznicowych obchodów. Przed mszą do byłego obozu dotarły pielgrzymki z franciszkańskiego Centrum św. Maksymiliana w Harmężach i z kościoła pw. św. Maksymiliana w Oświęcimiu.
Podczas rocznicowych uroczystości kwiaty i znicze złożono pod Ścianą Śmierci na dziedzińcu bloku 11, a także na obozowym placu apelowym, gdzie 29 lipca 1941 r. Maksymilian Kolbe ofiarował życie za współwięźnia Franciszka Gajowniczka. Modlono się również w celi głodowej w bloku 11.
Rajmund Kolbe urodził się 8 stycznia 1894 r. w Zduńskiej Woli. W 1910 r. wstąpił do zakonu franciszkanów we Lwowie, gdzie otrzymał imię Maksymilian. W 1912 r. rozpoczął studia w Rzymie z zakresu filozofii i teologii, uzyskując doktoraty z tych nauk, a także przyjął święcenia kapłańskie. Do Polski powrócił w 1919 r. W 1927 r. założył pod Warszawą klasztor w Niepokalanowie i wydawnictwo. Był też misjonarzem w Japonii.
28 maja 1941 r. został osadzony w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Dwa miesiące później ofiarował swoje życie za nieznanego mu Franciszka Gajowniczka, wyznaczonego przez esesmanów na śmierć głodową w odwecie za ucieczkę jednego z więźniów. Zmarł 14 sierpnia 1941 r., zamordowany zastrzykiem fenolu w podziemiach tzw. Bloku Śmierci.
Został beatyfikowany przez papieża Pawła VI w 1971 r., jego kanonizacji dokonał św. Jan Paweł II 10 października 1982 r. W 1999 r. został ogłoszony przez papieża patronem honorowych dawców krwi. Patronuje on także diecezji bielsko-żywieckiej.
„Duchowieństwo chrześcijańskie i życie religijne w KL Auschwitz” - lekcja internetowa prezentująca sylwetki księży i kleryków, sióstr zakonnych, a także duchownych innych kościołów chrześcijańskich osadzonych przez Niemców w Auschwitz. Opisane są w niej także historie późniejszych świętych i błogosławionych, m.in. o. Maksymiliana Kolbe oraz Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein). W lekcji ukazano także różne aspekty życia religijnego w obozie, prowadzonego przez więźniów z narażeniem życia.
Lekcja dostępna jest w polskiej i angielskiej wersji językowej.
