Aktualności
70. rocznica śmierci o. Maksymaliana Kolbego
Ponad dwa tysiące osób, wśród nich byli więźniowie Auschwitz, pielgrzymi z całej Polski, a także pracownicy Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau, wzięło udział w mszy świętej, koncelebrowanej przez kardynałów, biskupów, księży i zakonników na terenie byłego niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego i zagłady Auschwitz-Birkenau.
Liturgia została odprawiona nieopodal celi w Bloku 11, w której zginął o. Maksymilian Maria Kolbe i była kulminacyjnym elementem uroczystości 70. rocznicy śmierci franciszkanina, zamordowanego w Auschwitz w sierpniu 1941 r.
Przed mszą do byłego obozu dotarły pielgrzymki z franciszkańskiego Centrum w Harmężach i z kościoła pw. św. Maksymiliana Kolbego w Oświęcimiu. Wierni i duchowni przeszli pod Blok 11, gdzie przed Ścianą Śmierci — miejscu, gdzie hitlerowcy rozstrzelali tysiące więźniów — złożono wiązanki kwiatów i zapalono znicze.
Na polowym ołtarzu znalazł się m.in. drewniany różaniec św. Maksymiliana, podarowany przez zakonnika współwięźniowi, oraz róża Benedykta XVI, którą papież obdarzył Miejsce Pamięci w czasie swej pielgrzymki w 2006 r. W odróżnieniu od innych róż papieskich, które zazwyczaj są złote ta, jako jedyna na świecie, jest koloru czarnego.
Mszy św. przewodniczył kardynał Stanisław Dziwisz. W swej homilii powiedział m.in.: „W zamierzeniach swoich twórców, obóz koncentracyjny Auschwitz-Birkenau miał się stać narzędziem tworzenia świata bez Boga, zamkniętego w sobie świata nadludzi gardzących drugim człowiekiem z powodu odmienności jego rasy, narodowości, kultury i języka. Tutaj, na tej ziemi, unicestwiano synów i córki narodu żydowskiego, biorącego początek od Abrahama. Tutaj mordowano Polaków, Romów, Rosjan, Niemców i niewinnych ludzi z całej Europy.”
Odnosząc się do pamiętnych słów Jana Pawła II z czasów jego wizyty w Miejscu Pamięci w 1979 r.: „Nie mogłem tutaj nie przybyć jako papież [...] Przybywam, ażeby razem z wami, bez względu na to, jaka jest wasza wiara, jeszcze raz popatrzeć w oczy sprawie człowieka”, kardynał podkreślił wagę wzajemnego szacunku dla godności człowieka. „Oby imionami naszej miłości i naszych postaw była wrażliwość serca, solidarność, dialog i szacunek dla bliskich, ale i dla inaczej myślących” — zaapelował Dziwisz.
Arcybiskup niemieckiego Bambergu Ludwig Schick powiedział: „Jako Niemcy wyrządziliśmy w tym miejscu wielu ludziom wiele niesprawiedliwości i cierpienia. Jest cudem, że — jako Niemcy — możemy tu przebywać, modlić się i dziękować Bogu za jego miłość”.
List do uczestników przesłał prezydent Bronisław Komorowski. „Pesymizmowi i goryczy, które wzbierają chyba w każdym, kto zwiedza byłe niemieckie obozy zagłady, możemy dzisiaj — dzięki heroicznemu czynowi ojca Kolbego — przeciwstawić inne, jakże piękne oblicze człowieczeństwa, wiarę w zwycięstwo dobra i nadzieję na lepszą przyszłość naszego świata” — napisał prezydent.
Uroczystości zakończyły się apelem o pokój dla świata w „byłym obozie koncentracyjnym Auschwitz, miejscu śmierci milionów niewinnych ludzi i symbolu totalitaryzmów, które w pierwszej połowie XX wieku zdominowały Europę.” „Pokój na świecie zapanuje wówczas, gdy Miłość zagości w naszych sercach i odnajdziemy własne człowieczeństwo”, podkreślili autorzy apelu.
Rajmund Kolbe urodził się 8 października 1894 r. w Zduńskiej Woli. W 1910 r. wstąpił do zakonu franciszkanów we Lwowie, gdzie otrzymał imię Maksymilian. W 1912 r. rozpoczął studia w Rzymie z zakresu filozofii i teologii, uzyskując doktoraty z tych nauk, a także przyjął święcenia kapłańskie. Do Polski powrócił w 1919 r. W 1927 r. założył pod Warszawą klasztor w Niepokalanowie i wydawnictwo. Był też misjonarzem w Japonii.
28 maja 1941 r. został osadzony w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Dwa miesiące później ofiarował swoje życie za nieznanego mu Franciszka Gajowniczka, wyznaczonego przez esesmanów na śmierć głodową w odwecie za ucieczkę jednego z więźniów. Zmarł 14 sierpnia 1941 r., zamordowany zastrzykiem fenolu w podziemiach tzw. Bloku Śmierci.
Został beatyfikowany przez papieża Pawła VI w 1971 r., jego kanonizacji dokonał bł. Jan Paweł II 10 października 1982 r. W 1999 r. został ogłoszony przez papieża patronem honorowych dawców krwi. Patronuje on także diecezji bielsko-żywieckiej.
