Aktualności
„70. rocznica deportacji Żydów z getta łódzkiego do KL Auschwitz” — konferencja dla nauczycieli
Międzynarodowe Centrum Edukacji o Auschwitz i Holokauście oraz Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie zapraszają do udziału w konferencji poświęconej 70. rocznicy deportacji Żydów z getta łódzkiego do KL Auschwitz, która odbędzie się 26 kwietnia 2014 r.
Zapraszamy nauczycieli szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych, przewodników, słuchaczy studiów podyplomowych i seminariów prowadzonych przez Międzynarodowe Centrum Edukacji o Auschwitz i Holokauście oraz wszystkie zainteresowane osoby.
Program obejmuje 6 godzin dydaktycznych. Konferencja jest bezpłatna. Uczestnicy otrzymają zaświadczenia o udziale w konferencji.
Ze względu na ograniczoną liczbę miejsc w sali konferencyjnej prosimy o przesłanie zgłoszeń do dnia 22 kwietnia 2014 r. Po tym terminie prosimy o kontakt telefoniczny.
POBIERZ FORMULARZ ZGŁOSZENIOWY
Koordynacja:
Tel.: 33 844 80 05
Fax.: 33 844 80 63
PROGRAM KONFERENCJI:
9.00-10.30
Deportacja Żydów z getta łódzkiego do KL Auschwitz — wykład wprowadzający — dr Andrzej Strzelecki
10.30-11.00
Przerwa
11.00-12.30
Fenomen getta łódzkiego 1940-1944 — wykład — mgr Adam Sitarek, Instytut Historii Uniwersytetu Łódzkiego, IPN oddział Łódź
12.30-13.00
Przerwa
13.00 –13.30
Kulisy powstania filmu „Fotoamator” — spotkanie z reżyserem Dariuszem Jabłońskim
13.30- 14.30
Projekcja filmu Fotoamator
(…) Krematoria, upychane aż do trzeszczenia kości, nie nadążały z załatwianiem masowych transportów. Na taki transport dziesięcio-, dwunastoletnich chłopców z łódzkiego getta natknęłyśmy się w czasie rannego marszu w przejściu między obozem męskim a „Meksykiem”. Ustawili dzieciarnię w miejscu, naprzeciw którego za drutami znajdowała się kuchnia, i czekali. […] Gromada dzieci stała w ponurym milczeniu: widać było, że dotknęło ich OSTATECZNE, od którego nie ma wybawienia. Tylko jeden chłopak lamentował cicho, rozmazując twarz łzami. Lalka zatrzymała się i powodowana nagłym odruchem otarła mu buzię. Chłopiec, nie przestając szlochać, skarżył się: ”Ja wiem, że nas prowadzą do komina”. Dziewczyna zaczęła go pocieszać, że to nieprawda, że wszyscy chłopcy po „kąpieli” dostaną pasiaki i będą pracować w polu. Dziewczyny spojrzały po sobie i potwierdziły: ”Tak, będziecie pracować jak my”. Kłamały, ponieważ los ich był przesądzony, a nadzieja mogła osłodzić ich przedostatnie chwile.
APMAB, zespół Wspomnienia, t. 103, k. 170.
Pliki do pobrania
