W komorach gazowych II i III nie było otworów, przez które można było wrzucać Cyklon B

Kwestia rozmieszczenia otworów służących do wprowadzania do komory gazowej preparatu cyjanowodorowego cyklon B została podniesiona przez negacjonistów jako jeden z najważniejszych dowodów, że pomieszczenia te nie funkcjonowały jako komory gazowe.

Twierdzą oni, że brak wyraźnych śladów tych otworów w obecnych ruinach tych budynków jest dowodem na to, że nie służyły one do mordowania ludzi za pomocą cyklonu B.

Fakty:
W komorach gazowych krematoriów II i III istniały cztery otwory w stropie, przez które wrzucano granulat cyklonu B. Każdy otwór prowadził do pionowych szybów wykonanych z siatki drucianej, które umożliwiały równomierne rozprowadzenie granulek w komorze. Wewnątrz szybów znajdowały się metalowe stożki, które miały za zadanie równomiernie rozsypywać granulki i przyspieszać ich odparowywanie. W ten sposób cyjanowodór szybko rozprzestrzeniał się wewnątrz pomieszczenia, powodując śmierć uwięzionych osób.

Te urządzenia zostały wykonane przez obozową ślusarnię na podstawie projektu biura budowlanego SS w Auschwitz. Istnienie takich słupów potwierdza dokument z przekazania krematorium do użytku, gdzie odnotowano ich instalację.

Zeznanie Henryka Taubera członka Sonderkommando z 1945 roku:

"Sklepienie komory gazowej oparte było na cementowych filarach w środku swej szerokości. Na lewo i na prawo od tych filarów znajdowały się cztery słupy. Zewnętrzną ścianę tych słupów stanowiły kraty z grubego drutu, biegnące aż po sufit i na zewnątrz. Za tą ścianą znajdowała się druga siatka z drobniejszymi oczkami i otworami, a w niej trzecia, gęsta. W tej trzeciej siatce poruszało się pudełko, którym wyciągano przy pomocy drutu proszek, z którego wyparował już gaz..."

Źródło: Zeznanie Henryka Taubera, członka Sonderkommando, z 1945 roku, APMA-B, Proces Hössa t. 11a, k. 129-130.

Jedna z kart inwentarzowych dotyczących wyposażenia krematoriów. W pomieszczeniu podziemnym krematorium II w Birkenau odnotowano zainstalowanie czterech Drahtnetzeinschiebvorrichtung (drucianych osłon wrzutów) oraz czterech Holzblenden (pokryw z drewna). Źródło: APMA-B.

Ponieważ budynki krematoriów zostały wysadzone w powietrze przez esesmanów w celu zatarcia śladów zbrodni, lokalizacja otworów wrzutowych cyklonu B jest trudna z uwagi na zniszczony i popękany w wielu miejscach strop komór. Tym niemniej dokładne oględziny ruin krematoriów pozwalają zidentyfikować rozmieszczenie większości elementów konstrukcyjnych komór gazowych, takich jak otwory wrzutowe, ciągi wentylacyjne wraz z zabezpieczeniami oraz instalacje imitacji pryszniców. Potwierdzają to również szczegółowe badania stropów przeprowadzone przez Daniela Kerena, Harry'ego W. Mazala i Jamiego McCarthy'ego. Wykazały one istnienie otworów w stropie, co można było rozpoznać m.in. na podstawie ułożenia stalowego zbrojenia w stropach. Więcej szczegółów na temat tych badań znajduje się w raporcie: The Ruins of the Gas Chambers: A Forensic Investigation of Crematoriums at Auschwitz I and Auschwitz-Birkenau.